Text about the work “Poor Little Creatures” by Stef Van Bellingen

Door het bevestigen van een glasplaatje voor de digitale camera, keert dit apparaat qua atmosfeer terug naar de pioniersfase van de beeldvorming. Kumi Oguro is al langer gefascineerd door de expressieve reikwijdte van de onscherpte, vooral in haar portretten die tot stand kwamen met een eenvoudige camera obscura. In het filmpje Poor Little Creatures domineert deze subjectiviteit eveneens en verlopen de handelingen discontinu zodat een verwantschap ontstaat met psychisch onbewuste processen. Deze indruk versterkt doordat de ogen van de geportretteerden hoofdzakelijk gesloten blijven. Bovendien wordt de handeling lichtjes vertraagd en wekt het openen van de ogen de indruk van het ontwaken op. Ondanks deze sluimertoestand blijven de lippen de gehele tijd gesticuleren, maar het geluid dringt niet door. De onhoorbare taal schijnt niet langer de realiteit te willen grijpen en beperkt zich tot een expressieve geste. Zowel in haar gebruik van de digitale camera als in de handeling die er mee wordt vastgelegd, wijst de kunstenares ons dus op de elementaire grammatica van beeld en communicatie.